Eg går inn i huset med den kalde klare kroppen, eg går inn til henne, ho søv og pustar stille som før. No tenker eg ikkje på noko. Eg legg meg oppå den varme ryggen hennar, ho vaknar og snur hovudet over til sida, ho snur seg mot meg. Ho kjem med toget, Eli møter henne på stasjonen i ein liten by ved kysten. Det er vinter og fleire år sidan sist dei såg kvarandre. Nokre veker bur dei saman i huset til Eli, i huset hennar som ligg ned mot havet. Eg kjem med toget er stemningsberande, vakkert avstemt skrivekunst frå ein kresen stilist.